ezik görünmeyin demekle başlamak en kolayı olurdu herhalde. ama bunu başarabilseniz zaten yapmazdınız değil mi? o kadar naifsiniz ki nasıl durmanız gerektiğine dair bir fikir taşımıyorsunuz aklınızda. keşke hayat sizin gibi saf insanları el üstünde tutabilecek kadar güzel niyetli olabilseydi. daha doğrusu sizi güzel niyetli insanlarla karşılaştıracak kadar güllük gülistanlık olsaydı.
size her bakışımda bir bakıma sevdiğim herkese ve aslında kendime bakıyorum. çırpınıyorum. lütfen kullandırtmayın kendinizi. o kadar masum bakmayın insanların gözlerinin ta içine. kaçırın siz de gözlerini sizinkilerden kaçıran herkesin gözlerinden.
şu anlayışta olun demiyorum tabi: " biri size vuruyorsa siz de ona vurun! " . hayır! ama siz de ona ders verebilirsiniz pekala, kendinizi savunacak gücün içinizde olduğunu göstererek.
yüzünüzdeki sürekli tebessüme gelelim sonra, çok güzel tamam. fakat ne kadar yumuşak bir kalbiniz olduğunu her dakika, her saniye etrafınızdaki herkesin gözünün içine sokmanıza gerek yok. siz de pekala düşünebilen ciddi bir insan olabildiğinizi gösterin herkese.
sevin tabi ama karşılık görmeyi de isteyin insanlardan. " olsun" demekten vazgeçin her şeye. kabullenmeyin hemen.
bu dediklerimin hiçbiri kötü yapmaz sizi, unutmayın bunu tamam mı?
ve şunu da her zaman hatırlayın: sizin içinizdeki cevheri fark eden ve sizi çok seven birileri hep var etrafınızda. buna da tamam. tamam mı?
