bazen kendi içinde çelişkiler yaşasan da, bunu hissettirsen de, sonunda en doğru kararı veren, çevremdekilerin yalan söyleme gereği duyduğu konularda direk doğruyu söyleyebildiğim, bu şekilde içimi rahat ettiren, en süper babasın.
tabii yalan söylemek zorunda kaldığım durumlar da oluyor tek tük ama, boşver onları şimdi, ilişkimiz açısından en doğrusu olan öyle. o yalanları bildiğini tebessümle belirtiyorsun arada, dumur oluyorum, o ayrı.
Kendimi koruyabilecek yastayim ve sen hala teslimat yapan iki tane adamdan koruyorsun beni. Zaten su aralar senle aramiz bir iyi bir kotu. Eskiden boyle degildin diyorsunuz annemle ama bence artik sizin bana tahammulunuz kalmamis. Baskalarinin yaninda canim kizim seninle iftihar ediyorum diyosun da bana niye kan kusturuyorsun? Seni seviyorum allah uzun omur versin de cok rica ediyorum benimkini de kisaltma hani.
bu aralar niye anlaşamıyoruz babacım biz seninle.
geçen gün küsmek istedim sana çok kızmıştım gece biraz tartışmıştık ya sonra yatarken düşünmeye başladım. bana küçükken anlattığın hani o saçma masal vardı ya kendin uydurduğun o geldi aklıma. ya hergün defalarca aynı masalı anlattırırdım sana sende hiç usanmadan anlatırdın. işte birden bu gelince aklıma bütün kızgımlığım gitti sana karşı.
seni üzüyorum bu aralar biliyorum. o söylemek istediğim şeyi de yanlış anladın bende biraz patavatsızca söyledim kabul ediyorum. ama sen hep demezmiydin düşüncelerini ne olursa olsun açık bir şekilde söyle kendini savun her zaman diye.
sen sanırım kendin dışındaki insanlara karşı böyle davranmamı istiyorsun sana karşı düşüncelerimi savunduğumda eğer o görüşte değilsen kabul etmiyorsun hiçbir şekilde ve üstüne üstlük demek istediklerimide yanlış anlıyorsun bu sefer tartışmaya başlıyoruz.
sana çok kızıyorum bazen öyle kalıpçıl düşünüyorsun ki bir sen doğrusun sanki. ama bazen aynı sana benzediğimi görüyorum senin kızdığım huylarının bende olduğunu görüyorum. işte biz bu yüzden anlaşamıyoruz bazen iki dik kafalı insan keçi gibi inattız ikimizde.
iyi sen benim babamsın ve iyiki bende senin kızınım zaten bizi birbirimizden başka çeken baba kızda olmazdı.*
hayır nedir bu kitap sevgisi ben anlamıyorum ki...
tamam bende seviyorum kitaplarımı bende paylaşamıyorum kimseciklerle
ama ben senin çocuğunum yahu ?
ne var al desen senin olsun desen zorla çalmaya teşvik etmesen..
sen bu satırları okuyamazken ben çok uzaklarda değil hemen yanıbaşında olacağım. sen televizyon izlerken ben de seni izleyeceğim. sana şu koca hayata dair sormak istediğim tek şey var; neden baba, neden hem arka sokaklar hem de akasya durağını tekrarlarıyla beraber seyrederek benim ömrümü çürütüyorsun? bari tekrarlarını izleme. o kadar mı nefret ettin benden baba, bu nasıl bir işkence şeklidir? ben ki hayırlı evlat kategorisinde defalarca birincilik kürsüsüne çıkmış, ilçe , il ve ülke düzeyinde ödüller kazanmış bir evlat olarak bunun açıklamasını istemeyi kendime hak görüyorum!
Baba,
Dünyada en çok sana güvenmek isterdim ben, senden başka hiç bir erkeğe güvenmemek. Ama ben sana hiç güvenemiyorum baba, affedemiyorum seni. Affetmek için hafifletici sebepler arıyorum ama yok. Kalbinde güzel duygular varmış aslında senin. Bunu başkalarına belli ederken gördüm, oysaki ben senin sevgini belli edemediğini sanıyordum. Bunu bildiğimizi bile bile kendinden utanmıyorsun ya baba, pişkinliğin den, senden nefret ediyorum. Eve aylar sonra her dönüşümde değiştiğini görmeyi umuyorum ama değişmiyorsun. Huzur ver artık baba sesini ne zaman duysam irkiliyorum.
üşenmedim saydım baba. 38 tane şehir gezmişim. sadece ankara'ya gideceğim zaman sorun çıkarmışsın.
yine gideceğim, yine gerginsin. ankara ile derdin ne senin?
Daha ben doğmadan benim için çırpınışları başlamıştı babamın.. Annemin doğum sancıları tutunca ikimize de birşey olmasından korktu hep.
Dünyaya gözümü açtığımda annemden bile önce gördüm O' nu. Şefkatli gülümsemesiyle beni izliyordu.. Bense telaşlıydım, tanıdığım ilk insan o olmuştu. ilk bakışta gözlerinde aradığım şeyi, minicik kalbimin bir güvenle ilk titremesini hissettim.Görür görmez güvendim O'na.ilk kelimem "o" oldu..
" BABA! " .
Neredeyse bütün ilklerimi onunla yaşadım.
Başlarda anlamamıştım kim olduğunu.Bu sadece iki hecenin tekrarıydı benim için.. " Ba- Ba.. "
Oyuncağım kırıldığında o avuttu beni. Üzülmemi istemiyordu..O zamanlar çok büyük sandığım bu acımı o unutturdu bana.
Bana hikayeler anlattı. Anlatırken o başkahramanı hep babam diye düşünürdüm. Mutsuz biten sonlarda sıkılası yanaklarımdan bunun için yaşlar süzülürdü.Ama yinede onunla yendim tüm korkularımı beni hep koruduğunu bilerek.Karanlığın ardından gelecek hayaletleri babam korkutup kaçırırdı nasıl olsa.Çok güçlüydü benim babam!!
ilkokula yazıldığımda sadece babamdan ayrılmak acıttı canımı. ATATÜRK'ü babamla tanıdım.. Ürkek gözlerim sadece ATATÜRK' ü benzetti babama.Aynı babam gibi çok güçlüydü ATATÜRK. Onunda beni babam gibi koruduğuna inandım hep.
Her çocuğun aklında kendi süperkahramanı varken ben yine babamı düşünürdüm..
Yeşil ve Beyazı babamla tanıdım.Kalabalıkların içinde yine babam beni koruyup kolladı.
Bazı geceler hiç uyumadı benim için.Her hastalığımda beni bekledi sabahlara kadar.
Babamla tanıdım doğayı.. Mavi ve yeşili o zaman yakıştırdım birbirine.
Beni hep destekledi, bana dünyayı tanıttı. Doğru ve yanlışı, siyah ve beyazı ayırt edebilmeyi babamdan öğrendim.
Bazı zamanlar çok kızdı bana ama gözlerinde hep bana değer verdiği yazılıydı.
Kimsenin babası gibi olmadı O. Arkadaşlarıma anlattığımda kimse babasıyla bu kadar yakın olamadığını söyledi bana.
Başlarda iki hecenin tekrarı gibi duran o kelimeye tonlarca anlam yüklendi beynimde.
Daha bu kadar küçükken elimden birşey gelmiyordu onun için.O'na verebileceğim en büyük hediye bu çelimsiz kalbimin en derininde büyüttüğüm sevgi oldu.
Anladım ki babam aslında " ben" di..
Ben babamın yanında öğrendim mutluluğu, huzuru, sevgiyi, barışı..
Şimdi Siz Söyleyin...
Babamı sevmemem için bir neden var mı?
Her şeye rağmen seni özledim,
hiç aklıma gelmezdi böyle olacağı, hele ki o gün o kapıdan kin ve nefret doluyken çıktığımda bir daha yüzüne bakacağımı bile düşünmezdim. ama telefonda "özledim" demen bile yetti her şeyi unutmama. son gördüğümde verdiğin gülleri saklıyorum biraz pembe biraz beyaz ama biz kadar solgun...
yüzün biraz daha çökmüş baba, çok fazla kilo vermişsin iyiye işaret değil, her ne kadar anlaşamasak da babamsın lan benim, iyi ol sağlıklı ol severim seni ben.
ne çok hata yapmışım yine. bu cümleyi kullanmayı pek sevmediğimi sen bilmiyosun ama haklıymışsın baba.
kaybettiğinde ararsın bugünlerimizi diyodun ya hani arıyorum gerçekten. çok kızıyorum kendime. kimler için karşıma aldım seni ne hatalar yaptım. herkes gitti sen hep yanımda kaldın. belki komik ama masaya her oturuşumuzda salata yemediğim için bıkmadan usanmadan kızmanı bile özledim. sana hiç söyleyemedim ama bütün kızgınlıklarımı unutturdu seni kaybetmek. her şeyi hemde. seni hayal kırıklığına uğrattığım her şey için özür dilerim... çok özledim seni gel artık...
babacım söze nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Belki de bu yüzden iletişim kuramıyoruzdur ama yined... Baba? Babacım? Baba hadi konuşurken dinlemiyorsun da bari yazdığımı okusaydın. Neyse...
