bugün bu şarkı tekrar gündeme geldi.
biraz ironisi yüksek dozda olsa da sümmeye erdoğan hanım bu şarkıyı seçmiş düğün şarkısı olarak. eee seçsin tabi de bu şarkı her zaman ezilenlerin içinde kalan o buruk yarayı anımsatır.
sahi ya; siz ne ara ezildiniz? ne ara ötelendiniz? doğduğunuzdan bu yana hayat size ne denli hesap sordu?
siz gerçekten güzel günleri umarak hayal kurdunuz mu hiç?
cem karacanın kemiklerini sızlatmaktan başka hiç bir şey yapmadınız bugün.
neyse uzatmak istemiyorum ama şunu asla unutmayın. eğer bir son varsa şayet sizin için hiç de iyi olmayacak.
o güzel şarkıyı tekrar ezilen insanlar olarak, yıpranmış hayatlarımıza bir umut olurcasına tekrar dinleyelim. dinlemesi gereken biziz ne de olsa. işci çocuğu olan biziz. asgari ücrete boyun eğen biziz. sırtımızda taşıdığımız o kadar acıya rağmen hala tebessüm etmek için yer arayanlarda biziz.
resimdeki gözyaşları plağının b tarafındaki cem karaca ve apaçlar şarkısı. insanın o soundun 1967'de yakalandığına inanası pek gelmiyor.. 41 yıl olmuş be. hey maşallah..
