Bu sarp saat değildir benim hayatım,
bu, içinde beni koşar gördüğün.
Ben arka görünümlerim önünde bir ağacım,
nice ağzımdan biriyim ben, - bu ağzım
erken kapanır ötekilerden bütün.
Sessizliğim ben iki ses arasındaki,
bunlar birbiriyle uyuşmazlar ki:
ölüm sesini yükseltmek istediğinden
Uyuşurlar o karanlık arada bir var ki,
her ikisi titreyerek.
Sürer şarkı güzel, derken.
