Bu sabah uyandığımda camda bir kuş gördüm. Elimi uzatsam tutacak gibiydim. Camı yavaşça açtım elimi uzat yakaladım. Biraz sevdikten sonra... Hadi yavru kuş artık özgürsün dedim. Havaya attım biraz çırpındı. Yere doğru inmeye başladı. Önce alt katın balkon demirine çarptı. Sonra marketin tentesine vurdu oradan zipladi araba vurdu. Hayvan hala ucmaya çalışıyor. O ara mahalle kedilerinden biri kaptı kuşu. Sanırım şu an aramızda yok.
Bu sabah üstümde bir ağırlıkla uyandım. Odamın içi nasıl kasvetli nasıl kasvetli. Yağmur camlara patırt patırt diye vurduruyor. Popomuda peteğe dayamışım, oda pişmiş yanıyordu. Yani bok gibiydi. Her günkü gibi. Zaten insanlar nasıl sabah mutlu uyanır bilmiyorum.
