bu nefret, bu kin, bu çekememezlik, bu gavurun dilinden konuşmak, gavur kafalı nefret nedir anlamadım gitti.
gavur lafından ömrü billah tiksinmiş adama da gavur zihninizle gavur dedirttiniz ya helal olsun.
osmanlı sizin varlık sebebiniz, özünüz, benliğiniz, atanız ulan.
osmanlıya söverek adam olacağınızı mı zannediyorsunuz?
adam yerine koyanların arkanızdan kıs kıs gülerek sövdüğünü, geçmişsiz piç dediğini göremiyor, duyamuyor musunuz?
osmanoğulları, o ölümsüz atalarınız, sizin bu şerefsizce, hayasızca sövgülerinize, bu milletin geleceği için yaptıkları onca hizmet, döktükleri onca kan ve gözyaşıyla öyle bir ah eder ki, işte böyle yüzyıl değil, bin yıl daha sürünürsünüz.
iflah olmaz bir ata düşmanlığının pençesinde canınız çıkmadan canınızdan bezin.
atama laf edersiniz, atalarımı yerden yere vurursunuz, peygamberime söversiniz, kitabımı ayaklarınız altında çiğnersiniz, yaradana olmayan aklınızla ayar verdiğinizi sanırsınız.
allahtan korkmazsınız. vicdansız, kitapsızsınız biliyoruz da bu milletin ahından, hatta sille tokat isyanındanda mı korkmazsınız?
sizde bu allahsızlık, kitapsızlık, ata saymazlık, millet düşmanlığı, devlet düşmanlığı oldukça biliniz ki ananızdan emdiğiniz süt dahi haramdır haram.
okuduğunu anlamayan güruha, kitapsızlara ayar olsun diye yazıyorum bu son satırları
yukarıdaki metinde geçen atama laf edersiniz sözündeki atam, bu milletin ve tabii ki osmanlı devletinin kahraman evladı, büyük komutanı, varisi ve mimarı ulu atatürk tür.
bizim gibiler, sizin gibilere benzemez bilesiniz.
biz ata dediysek, cümle türk yiğitlerini, kahramanlarını, bu milletin ayrıcalıksız tüm evlatlarını namus bilir, baş üstünde taşırız.
bu gözler, yavuz atamızın asaletine de ağladı, mustafa kemal atamızın vefakar ve cefakar mücadelesine de.
bu yürek fatih le, murat la, orhan gazi ile ne kadar coştuysa, istiklal kahramanları ile de o kadar coştu.