atatürk'ün zekasına hayran olunacak sözlerinden bir tanesidir. bu sözün söylendiği olaya hemen geçelim.
ingiliz Kralı VIII. Edward istanbul'a Atatürk'ü ziyarete geldiği zaman, Atatürk kendisine bir akşam ziyafeti vermişti. Ziyafetten önce:
- Bana ingiltere sarayında verilen ziyafetler ne şekilde olur, onu bilen birisini yahut bir aşçı bulunuz!... dedi.
Sonunda ingiliz sofra merasimini bilen bir kişiden öğrenerek sofrayı o şekilde düzene koydular... Akşam Kral sofraya oturunca kendisini kral sarayında zannederek memnun oldu. Atatürk'e dönerek:
- Sizi tebrik eder ve size teşekkür ederim. Kendimi ingiltere'de zannettim, diyerek memnuniyetini bildirdi.
Sofraya hep Türk garsonlar hizmet etmekte idi. Bunlardan bir tanesi heyecanlanarak, elindeki büyük bir tabakla birdenbire yere yuvarlandı. Yemekler de halılara dağıldı. Misafirler utançlarından kıpkırmızı kesildiler. Fakat Atatürk Kral'a eğilerek:
- Bu millete her şeyi öğrettim, fakat uşaklığı öğretemedim, der.
maalesef atam sen öğretmedin ama bu cahil halk kendi çabalarıyla öğrenip ona buna uşaklık yapmaya çoktan başladı. biliyorum zor ama sen rahat uyu senin suçun değil.
uşaklığı zaten doğuştan bilen bir millet olduğumuzdandır. biz kendi seçtiğimiz başbakan idam edilirken çok yaşa ordumuz diyeniz. biz bilinçlenerek seçme hakkını eline alan değil tamamen atatürk'ün hediyesi olan bir cumhuriyetiz. biz yeter ulan bu zamlar devleti soymanız yetmedi mi diyerek isyan çıkarabilen değil devleti soyanın yanında olalım ki belki sebepleniriz diyen bir milletiz. durum gösteriyor ki biz uşaklık üzerine profesör ünvanı almış bir milletiz. kimse bize uşaklığı öğretemez. bilgisi yetmez.
