öyle bir an çok şükür yok hacı diyerek ruhu dinlendirmenin faydalı olduğu anların nirvana yapmasıdır. anladıysam arap olayım derler ya aynen o hesap. anlama iyi ya arap olup ne yapacaksın.
hükümeti, eğitimi, insanların bencilliği, sapık ruhlu insanları, din adı altında bağtıl inançları daha sayılmalı mı ki ilk ikisi bozuk olunca herşey zaten bozuk oluyor. zıçtınız içine ülkenin şimdi biz nerelere gidelim.
Her şeyi bırakıp gitmek istenen anlardır. Bu sıralar metrobüs yolunda sık sık gördüğüm suriyeli aç aileler ve onları ülkeye sokmakla yetinip barınacak yer vermeyen devlet düzeni. Her türlü kıyafetten etekten tut tayta pantolona kadar tanımadıkları insanların giyiminden tahrik olan beyinden ve düşünmekten bir haber tecavüzcü ruhlu insanlar. Tecavüzcüleri hırsızları ve katilleri sokağa saldığı gibi iktidar koltuklarına taşıyan insanlar. Bunca şeye rağmen hala gözleri kör olan insanlar. Kadına ikinci sınıf insan muamelesi yapan dini inanış. Ve bunlarla karşılaşılan anlardır. Bazen midem okadar bulanıyor ki yaşamaktan değil hayattan nefret eder oluyorum.
hayattan bile soğutan anlardır.
- açlıktan ölen çocuklar varken; ebru gündeş in: "kocamın tutuklanması çocuğumun psikolojisini bozacak" demesi. sanki kocasının çalıp çırpması önemli değil tutuklamayın der gibi.
"bir yeri seviyorsan orası dünyanın en güzel yeridir". vizontele filmindeki bu replik gerçeği yansıtmamaktadır. bir yeri seviyorsan o yerin dünyanın en güzel yeri olması malesef sadece sana bağlı değil üstadım; beraber yaşadığın insanlara bağlı. türkiye yi ne kadar çok sevsek de bazen öyle şeyler oluyorki bu memlekette yaşanmaz kardeşim dedirtiyor. mesela:
- orta ölçekde bir devlette bir tanesi bile hükümeti düşürecek kasetlerden günde 2-3 tane yayınlandığı halde başkibir in hala yerinde duruyor olması,
- görme özürlü bir insanın cebindeki 15 tl için dövülüp darp edilmesi,
- bir kedi için kıyameti koparanların iş kadın cinayetlerine gelince aile meselesi demesi.
vs vs vs...
bu memlekette yaşanmaz kardeşim.
bırakın milliyetçilik ayağını, düşünün hak vereceksiniz,
bu insanlarla;
bu memlekette yaşanmaz kardeşim.
