altay öktem'in 2005 yılında everest yayınlarından çıkarttığı kitabıdır. "cinayet, gerilim" türünde hiç kitap okumamış birini dahi etkisi altına alabilen, güzel ve bir ara ikinci kez okumayı planladığım kitaptır.
kitaptan bir kaç kesit;
"Anılar tehlikelidir. Amip gibi çoğalır, birkaç saniye içinde insanın tüm benliğini istila eder. işte o zaman bozulan kilidi iple bağlamak, sıkı sıkı düğümlemek gerekir.
Örgü örmek, anıların o yersiz, zamansız istilasından kurtulmaya çalışmak, umutsuzca da olsa onlarla mücadele etmektir.
Bağlamayı, düğüm atmayı beceremediğinde ya da attığı düğüm çözüldüğünde çaresiz kalır, öylesine camdan dışarı bakar insan. Hem de yolcu otobüsündeymiş, az sonra bir yerlere ya da birilerine kavuşacakmış gibi bakar.
Oysa kavuşabileceği hiç kimse, ulaşabileceği hiçbir yer yoktur camın dışında. Gece temize çekilmiştir o kadar." (syf:3)
"Sonbahar, yalnızları ve yorgunları bulur önce." (syf:5)
" "Asıl sorun yaşamaktır," diye ağzından kaçırıyor bazen. "Bu hatayı düzeltmeli," diyor." (syf:24)
"Zaten hayat, yarım kalan şeylerin üst üste yığılmasından ibaret değil mi?" (syf:60)
"Başkalarının acısını seyretmekten tuhaf bir zevk alır insanlar." (syf:201)
