Seni aradım.
Umutlar tazelenirken yüreğimde.
Seni aradım,
Yaşamın kuytularında Boy verirken hayat.
Seni aradım,
Çocukluğum Karanlık gecelerin
Dehlizine gömülürken.
Seni aradım,
Fabrika köşelerinde,
Karpit, potas, yanık yağ
Kokularıyla dolarken bronşlarım.
Anahtarda, çekiçte
Kumpasta, mikrometrede,
Demiri delen çelikte-
Dönerken torna aynası
Sömürüden yana,
Akıp giden demir talaşlarına karışan
Alın terimde seni aradım.
Seni halklılığım linç olurken
Sanayi köşelerinde,
Alanlarda çığlık çığlığa.
Ekinde, tütünde, pamukta
Ve narenciye tarlasında
Kıpkırmızı narın çekirdeklerinde-
seni aradım.
Seni aradım.
Seni açlığa doyurulmuş bebelerin
Solmuş benizlerinde.
Seni yeni doğan bebelerin
Dünyaya açtığı gözlerinde,
Sömürürken Annesinin memelerini
Bebelerin damaklarında çatlayan dişlerde,
Seni aradım.
Seni gökyüzü ve yeryüzü arasında,
Karadeniz gibi çalkalanırken yüreğim,
Sahilleri kucaklayan dalgalarda
Çakıl taşlarında seni aradım.
Seni alev alev yanarken
Aynı gökyüzünün altında-
Sevdadan yana Kadınımın kollarında
Umutlar devşirirken yarınlara Seni aradım.
Nem rutubet kokan
Kondu muzun kuytu bir odasında,
Çocuk devrederken sırdaşıma, Seni aradım.
Seni özgürce akıp giden nehirlerde,
Alabalığın yüzgeçlerinde.
Seni fırtınalı gökyüzünde,
Uçuşan kırlangıçların kanadında.
Seni türkülerde, Seni şiirlerde,
Seni 1968ler de Ortadoğu yollarında.
insanca bir yaşam düşlediği için
Kurşunlanırken gençlerimiz,
Kan kusan namlulardan
Fırlayan mermilerde.
Seni 1972de dar ağaçlarında,
Seni yargısız infazlarda.
Seni 1977 yılında Şişli meydanında.
Seni Maraşta,
Seni Sivasta,
Seni Gazide,
Seni 1996 yılının Temmuz ayında
Ölüm oruçlarında.
Seni aradım..
Zulüm boy verirken demir parmakların arkasında,
Taş duvarlarla Paylaşırken acılarımı,Seni aradım.
Seni işkencelerde,
Ölümler düşerken gözlerime.
Açlığın kollarında seni aradım.
Ama sen hiç yoktun.
Ülkemden çok uzaklarda-
Ulaşamadığım bir sevdaydın,
Sen özgürlüktün.
Her zaman ülkeme yabancı kalan.
Sen özgürlüksün.
Uğruna sol yanlarımın Mahpuslarda kaldığı.
Sen özgürlüksün,
Dili yüreklenmiş serçeciğin yanı başında.
Sen özgürlüksün
Düşler savrulur yamaçlarından yaşamın-
tutunarak adına hürriyet aşkıyla.
Sen özgürlüksün
Soluğu kesilen yiğitlerimizin-
Dudaklarında adı kalan.
Sen özgürlüksün,
Sen özgürlük ..
ulaşamamanın vermiş olduğu kavuşma özlemidir ulaşırsan zaten bi anlamı kalmaz insanın içinde hep ulaşamıyacağı bir suret olmalıdır.
işin en acı tarafıysa hayat böyle bitmek bilmez amaçların emellerin suretlerin peşinden koşmakla geçer bu en büyük isteğine, amacına bu surete hayaline ulaştığın zaman onun hiçbir öneminin olmadığını görür insan.işin özü aslında bu bir kısır döngüdür, elde ettiğin suretin bir üstü suretler oldukça bunun sonu gelmeyecektir....
