Şimdiye kadar birkaç defa böyle düşündüm. Ama öyle böyle düşünmek değil. Bahçedeki çimlere baktım onlara özendim çünkü daha çok şey ifade ediyorlardı yani. Nasıl bir acı hatırlıyorum. Öyle işte çok kötü. Daha sonra baktım ki herkes değersiz zaten. Cidden. Benim değerli olmam için ne olması lazım birilerinin övgü dizmesi falan mı? Bunlar zaten pamuk ipliğine bağlı şeyler. Çok değerli, Çok önemli görülen biri ertesi gün gözden düşebiliyor. Gözle görülmeyecek değişkenler yüzünden işler yolunda gitmiyor ve faturayı kendi değerimize kesiyoruz. Psikolog değilim ama dikkate almanızı tavsiye ederim. Boş adam değilim ben de. iyi geceler.
