içinde bir yerde acısını hep hissettiğin ama tek tek düşününce hepsine bir açıklama bulabileceğin en genel manada ise hiç bir açıklaması olmayıp boğazına düğümleniveren sebebinin bir şekilde sen olduğun insanlardır.
çok şükür bir elin parmaklarını doldurmaz bile. ağlattıklarım da pişmanlıklarından ağlamışlardır şayet. insanın iç huzuru önemli. tekme yemediğim sürece kimseyi üzmedim. yapı meselesi, sinirlenmenin çok müsait olduğu durumlarda bile sakin olabildim. bazen çok gereksiz çıkışları her insan gibi ben de yaptım en tabii. fakat içtenlikle söylemek gerekirse, geçmişte kalan insanlar nazarında bir tek pişmanlığım olmadı. daha çok hayal kırıklığıydı onlar. içimdeki sancıları ben açığa vursam belki sancıdan uyuyamazdılar.
herkese hak ettiğini vermek en tutarlı hayat felsefesidir. *
