betül bizim şirkete 2 ayda bir gelir, ofis içinde kahkaha terapisi düzenlerdi. şirket yönetimi çalışanların performasını arttırmak için bu tip şeylere önem vermeye başlamış, bir firmayla anlaşıp kahkaha atölyesi adı verilen bir etkinlik yapmak istemişti. olay basit, yuvarlak yapıp gülüyorduk. betül bu konuda ingiltere'de özel bir sertifika programına katılmış, işi bilen biriydi. o gün atölye sonunda yanıma geldi atölyenin verimli geçip geçmediğini sordu ben de anlamsız bulduğumu ama ekibe uymak istediğim için katıldığımı belirttim.
bana uzun uzun çalışmanın faydasını anlatmaya başladı. 15 dakika geçmişti, artık işime dönmeliydim ama beni bırakmaya niyeti yoktu. şimdi master dediğimiz yöneticimizin gelip işe dönmemiz gerektiğini söylemesi lazımken o da olmamıştı. birden betül elime hafifçe dokunarak bu gece bende kal dedi. siz evliydiniz galiba dedim umursamaz bir tavırla sıkıntı olmaz, hatta memnun olur dedi.
bir süre düşünüp kabul ettim. sonra olaylar gelişti tabii...
