Etfarımda gördüğüm herşey gelip geçen bir yalan gibi
yarın olmayabilirim tıpkı doğup batan bir güneş gibi
burdan sonrası aydınlık mı? kestirmek imkansız
korkulara yer kalmasın artık ben doğan günüm başlayın artık!
Yarınım olmasada ben bugünümden sorumluyum, bir görevim var
dört taraf duvar, af dilemek mi kolay? ortada göremediğim bir yar
dudaklarımdan dökülen manalar, beni anlatıyor olsa gerek
emek verip de alamadığım anda kanayan kaç bin yara var?
Benim bu gün son günüm olsa, arzulanan kac şeyi yaparım?
Bu gün benim son günüm olsa, gözlerimi hic kapar mıyım?
Benden öncesi çoktan gitti, sonrası beklemekte ve
herşey çok geç olmadan önce, herşeyi yeniden başlat bence...
Serçeyi koyamazsın kafese, özgürlük dilenir her nefeste!
bak bi an gelir, sabır da tükenir, dünümüz dündü hep bu denir
bir yanım aç dolu bir yanım tok, bak bu yol benim ama sonu yok
savaşan insan yay ve ok! korkularımsa çok mu çok!
güller karalara boyandı karagül misali canımımı ister zebani
ölebilirim ben her ruh hali, bu günümüz fani ölümse ani!
çek bir nefes daha son cümlelere, çek bir bye bakalım son mitinglere!
hayatın akışı harbi arbede, kalbimin atışı hayli yavaş!
bir dur diyemedim atılan adımlara, beyaz duvarları ben karaladım
tek bir adım var doğumla aldığım, tek bir anım var göz yaşlarım
örebilir örümcek ağlarını ve bölebilir kelebeğin ömrünü
göremeyen kör bile çözebilir aslen asrın bu kör düğümünü...
Yaşama duygusunu kaybeden ruhlar ağlatır belkide gökyüzünü
yürüyen ayakların bir gün çıkacağı ümidiyle
yaşadıklarım dökülecek geriye kalan son boş gemiye
ağlarım sessiz kaldığım yarınımdan kalan bu güne
Bir söz verdim, gecmiş derdim, liriklerimle yazılanlara delilim
emekleriyle suskun gülümseyişin tek dilini
sıcaklığını hisset gün batımından telafisi olmayan bir yola koştum
Kanımda dolaşan genimin son kurguları...
Son günüm bu günse herkes duysun, gülümseyin herkes doysun
ay tutulsun ve gün benim olsun, dört mevsim bir güne dolsun
doğan çocuklar ismimi alsın, bir duvar bulsun ismini yazsın
birileri bozsun bu sessizliği, kalem tutanlar beni yazsın
Kendim olmak isterim elbet, kimdir o kendinden fazla
aşılmamış bir yol bulmak, labirent bulup da içine atlamak
amaçsızca öyle dolaşmak, çıkışa varıp da baştan başlamak
önceden gördüğüm o yerleri farklıymış gibi tanımak
Ben bilebilirim, ben görebilirim, ben diyebilirim, ben sevebilirim
ben geçebilirim, ben gidebilirim, ben ben derken göçebilirim
kalmamış engel yetmedi dünya, gel hadi bul ya da gör beni
senin de günün bitecek elbet, gülümse ve de kapa gözlerini...
