şimdi bir tanrı var, sonra bu tanrı günün birinde diyor ki, "ya ben bir evren yaratayım, o evrenin galaksileri, o galaksilerin güneş sistemleri ve o sistemlerin gezegenleri. o gezegenlerden birindeki milyarlarca canlı türünden birine akıl bahşedeyim. sonra da deyim ki ona şunlar şunlar serbest, şunlar şunlar yasak. yasaklara uymazsan cehenneme gidersin, iyi bir kul olursan cennete. evet böyle bir şey yapıyım, sınava tabi tutayım acizane kullarımı bakalım sınav sonuçları ne olacak, kim nasıl not alacak, gerçi ben her şeyi bilebildiğimden biliyorum zaten sonun ne olacağını ama olsun yine de sınav yapayım."
işte yukarıda anlatılan hikayeye inanmaktır bu dünyanın bir sınav yeri olduğuna inanmak.
kimine göre tek yanlışın tüm doğruları götürdüğü, kimine göre çoktan seçmeli yapılan, kimine göre ise sadece kanaat notunun geçerli olduğu bir sınav için hazırlanmaktır.
bir labirenttesin. yukardan çıkış kapısı gözüküyor, senin hangi yoldan ilerlediğin, hangi yolu seçersen çıkışa ulaşacağın yukardan bakınca anlaşılıyor. bu demek değildir ki senin labirentteki tercihlerini başkası yapıyor.
bunu en çok ta, çocugunuzun özürlü oldugunu anladıgınız da, yıkıldıgınız da ve herşeyin boş geldigi o anda anlarsınız, belki bir yakınınızı, ama en yakınınızı kaybettiginizde anlarsınız, burda atıp tutarsınız da, herşeyin boş oldugu o anda allahım sen büyüksün dersin.
kimi zaman züğürt tesellisidir.
niye mi?
siz hiç iyi insanların bu dünya'da kazandığını gördünüz mü?
iyiler hep ezik pozisyonda.
çok sever, sevilmez.
çok çalışır, karşılığını alamaz.
hep vericidir.
üstüne yapışır bu.
alamaz.
sabreder.
gönül kırmaz.
ama kırılır.
sabretmekten çatlar.
niye? allah sevdiği kullarına daha fazla dert sıkıntı verirmiş.
sınav yeriymiş,
nuriymiş,
huriymiş...
benim hakkım bu dünya'da yendikten sonra.
hesabı sorulmadıktan sonra.
susup, susup cennete gitsem ne gitmesem ne!
psikolojik olarak rahatlatıyoruz kendimizi.
sırf allah inancımızdan, sevgimizden böyle.
kırgınlıklarımız dağ oluyor.
sonra gözlerimizi yumuyoruz.
peh!
bir amacımız olmasına vesile olur. kuru kuru gelip, kuru kuru gitmeyeceğin duygusunu hissettir. bomboş bir varlık olmadığını hatırlatır insana. güzeldir inanmak.
