Zaman. Evrenin, tanrının(hangisine inanıyorsanız) bütün insanlara eşit olarak verdiği tek şey. Tip, zeka, para vs hiçbir şey insanlar arasında eşit olarak dağıtılmıyor. Sadece zaman. Herkesin 24 saati var. Tabi iş onun nasıl kullanıldığı...
aile bence. aile kavramının da temeli kendi çekirdek ailen oluşturuyor. insan doğası gereği yalnız mutlu olabilen bir varlık değil bence. ben öyleyim en azından. sınırsız paran bile olsa ( biraz abartmış olabilirim) yalnız başınaysan bunun bir önemi çok fazla olmuyor. yani eve geldiğinde ses olsun diye televizyon kumandasına yöneliyor isen ortada çok büyük bir problem var demektir. ben tam olarak o aşamada sıkışmış kalmış durumdayım maalesef. çözüm de üretemiyorum. büyük bir hızla depresyona sürüklendiğimi düşünüyorum. bu durumu aşmak için nasıl bir çözüm üretebileceğimi de cidden bilmiyorum. resmen yalnızım lan.
türk yurdu ve türk devleti. namusunuz da buna emanettir, eviniz barkınız, çok sevdiğiniz süpersport motorunuz da... karınız kızınız vatansız kalınca * heder olur.
istersen multi milyoner ol, geçen zamanı tekrar yakalayamazsın. bu entryi okumaya başladığın an, bir daha asla gelmeyecek.
hal böyleyken eve kapanıp duran insanları anlamıyorum. çimlere uzanıp, gökyüzünü seyredin. ne kadar küçük olduğunuzun farkına varın, kendinizi dev aynasında görmeyin.
galataya çık, istanbula bak. bilmediğin, görmediğin, gitmediğin ne kadar çok yer var değil mi? tanımadığın ne kadar çok yüz, ne kadar çok hikaye var.
her anınızı değerli kılın. Çünkü geçen an, sadece hafızanda kaldığı kadar. e öyleyse niye hafızamızı güzel şeylerle doldurmuyoruz?
alkol kullan, sigara iç, aşık ol, sev, sevil, seviş. yarın, bugüne "dün" diyeceksin ve böyle geçip gidecek. boş geldik, boş gitmeyelim. okuyalım, gezelim, tanıyalım, görelim. insanlara dokunmayı öğrenin, hikayelerine dokunmayı...
