adamın eli var kolu var bacağı var gözleri var kulkları duyuyor burnu koku alıyor kendi işini kendi görebiliyor kimseye muhtaç değil ama diyorki hayattan çok bunaldım..
kimisi var, eli yok kolu yok bacağı sakat tuvalete giderken bile birilerine muhtaç kiminin gözü görmüyorkulağı duymuyor ama hayattan öyle bir keyif alıyor ki içi yaşam amacıyla dolu....
hayata katacağın sosları sen kendin bulacaksın ki tad alasın,
sos senin ayağına gelmez.
bu tat almama olayı yeni fark edildiyse bir sıkıntı olabilir. çünkü zaten hayatın tadı tuzu evvelden beri yoktu. yaşam yüklü bir paket halinde, belirli bir amaçla gelmez bize.
kendimizi böcek zehirler gibi öldüremiyorsak şayet, yardıma muhtaç olan insanlar için yaşanmalı. böylece amacı olmayan hayatımızda, bir amaç edinmiş oluruz.
