içler acısı bir durumda olan insandır. yahu bir insan nasıl kendine twitter açmaz? yediğin yemeği, izlediğin filmi, hoşlandığın sevişme pozisyonlarını merak eden bunca insana yapılır mı bu azizim? böyle insanlara acıyorum vallahi, yıl olmuş 2010 hala bir tweet bile girmemişler, yazık.
benim. ne facebook hesabım var ne de twitter. ama hepsinin de ne bok olduğunu biliyorum. bilmemek duymamak mümkün değil çünkü. komik olan facebook twitter vb birşeyi kullanmak ya da kullanmamak değil, bunu medeniyet göstergesi zannetmek. zira bu boklar yazı gibi, kitap gibi, bilgisayar gibi kullanmamanın imkansız olduğu şeyler değil. sosyalleşme seçeneklerinden birkaçı bunlar. istersen bu devirde hala mirc ile chat de yapabilirsin, istersen msn yeter sana. seçim meselesi bu. ama milyarlarca döngüyle hesaplanabilecek bir işlemi kağıt kalemle yapamazsın. öyle yapmak aptalca bir seçim olur.
sonuç olarak bu zımbırtıları devrim zannetmek gerçekten komik ötesi bir aptallığın tezahürü.
twittera girebilecek cep telefonuna sahip olmayan insandır. hal böyleyken anlık durumunu sanal ortama bağırarak işleyemeceğini bilendir. vallahi yazık bana ve durumumda olanlara. ama gene de seviyoruz taş devrimizi. *
hakkında sözlükte yazılanlar bir elin parmaklarını geçmeyen yazar kadar içler acısı haldedir. halbuki hande yeneri tivitliceksin, lady gagası var, ayşe özyılmazeli var, var da var daha niceleri var. kendine 2 boyuttan öteye geçmeyecek olan ünlülere yamanmaya çabalayan bir hayat yaratacaksın, e koş git aç ne bekliyorsun.
