yorucudur, yıpratıcıdır. herşeyden, her mekandan kaçmak istersin. ama gittiğin her yer aynı gelir. hele birde özlem varsa işin içinde işte o zaman dayanılmaz bir hal alır. için içine dar gelir, bir yerlere sığamazsın. geçici bir dönem olduğunu düşünüp, içini rahatlatmaya çalışırsın. elden ne gelir?
alışmaya çalışmak diye bir şey yok, alışmak zorundayım.
kendini kandırmaktır, bir süre sonra omuzlarındaki yük taşınamayacak hale gelecek ve mavi ekran verecektir, en iyisi kabullenmeyip durumu düzeltmeye çalışmaktır.
insanın çaresiz olduğu anlarda geçerli olandır. alışmaya mecbur kalmak zamanla hayatın parçası oluverir. adeta alışkanlık haline gelebilir. bu da geçer mantığı devam ederse haberin olmadan hayat bitiverir.
