bu da geçer yâ hû
önceki yüzyıllarda dergahlarda, ahilik kurumlarında ve esnaf dükkanlarında sıkça görülen bir sözdür. tasavvufta tezad sanatının kullanımına bir örnektir. "bu da geçer" sözünden kasıt; dünyanın doğrudan kendisine atfedilen bir sıfatı işaret eder. "ya hû" kalbı ise baki olan allah'ı işaret eder. aynı söz içinde ilk bakışta başa gelen musibetin geçiciliğine atıfta bulunulurken, asıl manası dünyanın geçiciliği ve yaratıcının daim oluşudur.
işgal kuvvetlerinin arapça bilmemesinden yola çıkarak evlerin ve iş yerlerinin kapısına asılan yazı.çok güzel bir protestodur efendim.ayrıca Leyla'nın evi* isimli kitapta geçer,akılda kalır.
hat sanatında önemli bir yer tutar. bu yazının son gündeme gelişi ise bazı istanbullu aklı evvelelerin karaköy'deki sergide bu da geçer ya hu ve gel keyfim gel yazısını şeriat sloganı sanıp şikayette bulunmalarıdır. sanata yabancılaşmak buna deniyor ya da (bkz: paranoya)
