ne yazık ki fakir bir ülkeyiz. yani insanlar için karınlarının doyması, ülkenin geleceğinden daha önemli olabilir. (gerçi ortada kesin bir karanlık gelecek de yok ama neyse.) kaldı ki insanların tuzu kuru olsa bile türkiye'yi, -bizden akp böyle giderse inanmamız beklendiği gibi- gelecekte ciddi bir rejim tehditi altında görmüyorlar. şunu da belirtiyim, devletten, anayasadan, kemalizmin isim olarak çıkartılması rejim tehditi değildir. kemalizm olarak dayatılan ilkeler, zaten demokratik bir cumhuriyette olması gereken nitelikler. illa buna ad verip, atatürkçülük demeye gerek yok. hiçbir çağdaş ülkede kişiye özel kanun yoktur, ne kadar abuk sabuk rejim varsa hepsinde kişiye özel kanun vardır. atatürk, yasalarla korunmaya ihtiyac duymayacak kadar büyük bir liderdir.
chp'nin başarılı olamamasının en önemli sebebi, [barajı aşmayı başarı olarak görüyorsanız amınıza koyim sizin] topluma, halka somut-gerçekçi çözüm önerisi üretmek yerine anti-tayyip üzerinden siyaset yaparak, "tehlikenin farkında mısınız?" sorularıyla yönelme çabasıdır. kafa siken ulusalcı zırvalarıdır. cahil insanların, duyduklarıyla-okuduklarıyla konuşan insanların, siyasilerin yönlendirdiği koyun sürüsü olduklarının farkına varmadan atıp tutmasıdır.
chp'nin oy için yapmadığı kepazelik kalmamıştır. yıllardır "siyasi simge" diyerek kamusal alandan uzak tutmaya çalıştığı türbanı takan kişilere rozet takmıştır. kendi kendini göt etmiştir. örnekleri çoğaltmak mümkün.
bu durumda tek suçlu baykal kalıyor elinizde. ona yükleniyorsunuz, baykal giderse chp düzelir diyorsunuz ama sadece umuyorsunuz. bekleyip o günleri görebilmek dışında çareniz yok. peki baykal'dan nasıl kurtulur türk siyaseti? sonraki seçimlerde chp'yi barajın altında bırakarak. ey siz kemalist gençlik, size söylüyorum "bu chp'ye oy vermek cumhuriyete ihanettir". bu cümle bizleri karanlıktan aydınlığa götürecek köprüdür. atatürk'ün izinde çağdaş uygarlık seviyesine çıkmamızı sağlayacak ilk basamaktır.
