yeni albüm çıkaran sanatçının klasikleşen yalanı. numune olarak biriniz de deyin ki; "vallaha geçen albüm daha mı iyiydi ne, bunu ben bile pek dinlemiyorum sanki, kendi albümüm olmasa hayatta içinden tek bi şarkıyı çıkıp söylemem. ama yine de idare eder, ekmek parası bi yerde, iki çocuk okutuyorum bugüne bugün.. bunların yemeğiydi, suyuydu, kırtasiye masrafıydı... bi şekilde karşılanması lazım.. o yüzden albümü alırsanız çok iyi olur sevgili dinleyicilerim. katkı olur yani, en azından çorba param çıkar. haa korsan bulabiliyorsanız alın, indirebiliyorsanız tabi ki de indirin, eyvallah siz de enayi değilsiniz bedavası varken para verecek kadar..."
vallahide samimiyetiniz için gidip bi kutu albüm alıcam orjinal. e ama amınakodumun siz nabıyorsunuz "o albümüm çok süper, bu albüm içime sindi, bu sefer ki yeminlen süper oldu, bak en sonunda sezen de parça verdi" deyip her çıkardığınız albümü ittirmeye çalışıyorsunuz. oluyo mu ama böyle! yalanın ne lüzumu var?
annemin bebekliğimden başlayıp 16 yaşıma kadar her fırsatta çektiği fotoğrafları topladığı albüm için söylediği söz. dolabının en ulaşılmaz yerinde saklıyor. askere gittiğimde yeni fotoğraflarıma değil de hep bu eski fotoğraflarıma bakıp ağlamış. canım annem benim, özlemek için bile emek veriyor.
Bu söylemi yaptıktan sonra, içine sinmeyen albümler oljmuş mu, olmuşsa niye yapmış gibi pek çok soruyu da akılara düşüren 2.-3. sınıf şarkıcıların sanatçı demedik sözleridir.
bir de "ne zamandır müzikle ilgileniyorsunuz?" sorusuna,
"ben 6 yaşımdan beri müzikle uğraşıyor, müziğe ilgiliyim.müzik benim yaşam tarzım." diye cevap verilir. tüylerim diken diken oldu şimdi bak. ağzının ortasına geçirivermek istersin.
