türkiye coğrafyasında birçok vatandaşın farkında olmadığı, acısını sadece muhatap olanların çektiği çirkefçe bir savaş yaşanmaktadır. her seferinde insanların ölmemesi için birçok kişi alanlara toplanıp barış çığılığı atıyor, ama kime? kardeşim, bu ülkenin en büyük sorunu içinde bulunduğu savaştır. dikkatimi çeken birebir bu savaşın bitmesi noktasında muhalefet olanların hiçbir şekilde savaşın herhangibir yerinde olmamasıdır. bir muhalefete bakarsın oğlu bodrumda askerlik yapar, bir muhalefete bakarsın askerler ve gerillalar savaşırken golf oynar. doğru olan bu mu? nedense her seferinde de bu vatandaşlara danışılır. ya kardeşim sen birgün oğlunu, akrabasını bu savaşta kaybetmişlerin ve samimi olarak başkalarının çocuklarının da zarar görmesini istemeyen insanların yanına gittin mi? tamam diyeceksiniz, 'asker anneleri feda olsun' diyor. öyle değil işte. bir anne çocuğunun ölmesini ister mi? istemez... bu pek samimi değildir. bu 'benimki yandı, kaç asker ölürse ölsün intikamı alınsın' mantığıdır. doğru mudur? değildir... onun için, gerçek anlamda 'insan' olanların muhatap alınıp savaşa bir son verilmesi gerekiyor...
bu gerçek insanların akp li olmadıkları çok açık! halkı zıt kutuplara itip, ittikleri yerde itin götüne çıkarmaktan başka misyonu olmayan insanları başa getirip; sonra onların barışı getirmesini ya da barışın kendilerine koşarak gelmesini beklemek bana kalırsa ajdar'ın eurovizyonda birincilik getirmesinden daha düşük bir ihtimal ve hatta şakaysa hiç komik değil, ciddiyse çok komik durumudur.
