bir zamanlar kıbrıs için "tayyip erdoğan" tarafından uygulanmak istenen ve son zamanlarda da Kerkuk için uygulanması konusunda tartışmalar yapılan, güçlü bir merkez ilkesine dayanan "federal" bir sistemdir.
"Belçika'da, Fransızca konuşan Valonlar ve Flamanca konuşan Flamanlar arasında din ve kültür farkı olmamasına rağmen, dil farkı nedeniyle bölünme tehlikesi gündeme gelince, 1960'lı yıllarda vatandaşlardan bir "anadil" tercih etmeleri istendi ve bölgeler buna göre belirlendi. Ülke, 3 bölge ve 3 topluluğa ayrıldı. Bölgeler, başkent Brüksel, Flaman ve Valon bölgesi, topluluklar ise Flamanca konuşanlar, Fransızca konuşanlar ve Almanca konuşanlar olarak birbirinden ayrıldı.
Belçika'daki her bölgenin kendi parlamentosu ve ortak milli parlamentosu bulunuyor. Ancak Almanların, Flamanlar ve Valonlar gibi federe devlet statüleri bulunmuyor, Valon bölgesinde yaşıyorlar. Bölge içerisindeki resmi ve özel tüm kuruluşlarda yalnız o bölgedeki resmi dil kullanılıyor.
dış ilişkilerde ise Merkezi devlet, dışişleri, ulusal savunma, adalet, finans, sosyal güvenlik konularından sorumlu. Federe devletler ise, eğitim, yerel güvenlik, ulaşım ve sağlık gibi alanlarda yetki sahibi. Bununla birlikte, federe devletlerin dış ilişkilerde de önemli yetkileri bulunuyor. Örneğin, yabancı ülkelerle anlaşma imzalayabiliyorlar, ya da merkezin imzaladığı anlaşmaları reddedebiliyorlar. Merkezin de federe devletlerin federal dış politikayı olumsuz etkileyen kararlarına itiraz etme hakkı var.
bu modeli ayakta tutan şeyin ise "iyi niyet" olduğu söylenmektedir. bu konuda Belçikalı siyaset bilimci Prof.J.Van Ginderachter, Flamanlar ve Valonlar, kendi bölgelerinde ve kendi yasalarına göre yaşayan ayrı cemaatler olmalarına rağmen, bu sistemin çalışmasını samimi olarak istemelerini iyiniyetle bağdaştırıp, 'Bu iyi niyet olmasaydı sistem asla yürümezdi' diyor." *
