70'li yıllarda madde bağımlılığı üzerine fareler kullanılarak bir dizi deney yapılmıştır. bu deneylerde fareler kapalı bir alanda yalnız bırakılmış, önüne konan ilaçlı ve ilaçsız sudan belli bir süre sonra sürekli ilaçlı olanı tercih etmiştir. fareler genellikle kendine zarar verene kadar (doz aşımı) ilaçlı sudan içmiş ve ölmüştür.
bruce alexander ise bu deneylerdeki yanlış noktayı keşfetmiş kendi deneyinde fareyi sosyal ortamından yalıtmamıştır. kendi hazırladığı kafesinde her türlü imkânı sağlamıştır. eğlence topları, yemler, oyun tünelleri, seks vs.
tüm sosyal imkânlara sahip olan ve yalnız olmayan fareler bir kaç kez ilaçlı sudan içseler de hiçbiri bunu alışkanlık haline getirmemiştir.
bu deney madde bağımlılıklarının temelinde sosyal çevreden kopukluğun, yalnızlık duygusunun, yoğun stres ve travmaların olduğu düşündürmüştür.
ayrıca konu ile ilgili şöyle güzel bir makaleyi okumanızı tavsiye ederim:
