arayıp da bulunamayan kan. eğlencesini bi* yana bırakıyorum absürd aksiyon kurgusu ve dizinin başlangıcı resmen kimyamı değiştirdi. malcolm in the middle'ın efsane babası, bryan cranston'ı crystal meth üretirken görmek de varmış. hatta tv ekranında uyuşturucu imalatı izlemek kadar keyifli bişey yokmuş meğersem.
7 bölüm olan ilk sezon, e2'den izlenebilmekte. 13 bölüm olarak düşünülen ikinci sezonun ise ne zaman yayına gireceği henüz belli değilmiş.
konusu nedir diyenler için;
--spoiler--
sıradan bir aile babası ve kimya öğretmeni olan walter white, akciğer kanseri olduğunu öğrendiğinince pablo escobar'a dönüşür ve olaylar gelişir. daha ne olsun be!
--spoiler--
edit: sadece ilk bölüm ile değerlendirmek kesinlikle yanlış olur; yaşam dersi desek cuk oturur sanırım. ilk sezon itibariyle six feet under'dan sonra bu alanda izlediğim en iyi yapım.
ortalığın amına koyacak. demedi demeyin. bryan cranston müthiş oynayacak gibime geliyor. ilk bölüm itibari ile giriş sağlam. torbacı rolündeki fırlama eleman da iyi.
bildiğim en kaliteli dizi. 5 sezon da hep aynı heyecanda giden başka dizi yok. dizinin arka planında bir girişimcilik ruhu var. uyuşturucu işine girip o işi büyütmek bir girişim süreci. iki kişinin sarsılmaz dostluğu da dizinin temelini oluşturuyor.
--spoiler--
dizinin en takdire şayan yanı da 5. sezon 4. kadar güçlü ve şaşırtıcı olarak bitti. olması gerekenler oldu hep aslında. ikilinin giderek daha kötü kişilerle karşılaşmaları olması gereken bişeydi. oldu. uyuşturucu işinde iki kişiden birinin diğerini satması normal bişey. oldu. bütün olanlara rağmen walter white gene sevdiklerini kurtaracaktı kurtardı. kötü adamlara haddini bildirecekti. bildirdi. 5. sezon benim beklediğimden daha abartısız, daha lezzetli olmuş.
--spoiler--
bu diziden türk yapımcıların öğrenmesi gereken iki şey: 1) müziği bangır bangır bağırtmadan da dizi yapılabiliyor, 2) adamlar amerikanın en ücra şehirlerinden birinde, o şehri tamamen sergileyerek, başrole koyarak, 5 sezon dizi çekiyorlar. biz de olsa ilk bölüm sivas'ta sonraki bölümler istanbul'da olurdu.
dizi izlerken ağlanır mı lan? ağladım vallaha serde erkeklik vardı ama olmadı bu sefer. ağladım. ilk bölümünde her sahne hüzün dolu neredeyse. hem de türk filmi gibi gözüne sokmamışlar hüznü. hissettirmişler. gerçi duygusalım biraz ben ama olsun bence her insan duygulanır kanser olduğunu öğrendiği sahnede. ya da sakat olan oğluna pantolan alırken olan olaylar hüzün sebebidir. ya da öğretmeninin araba yıkmasına gülen orrospu çocuğu öğrenciler çok üzücüdür. hem de direk gözümüzün içine sokmayarak yapıyor bu dizi bunu. arkadan hüzünlü bir mzik dayatmıyor. stv ve kanal 7'deki filmler gibi iyiler çok iyi kötüler çok kötü de değil. hepsi etrafımızda görebileceğimiz tipler. hepsi hayattan. normal insanlar ama her normal insan arada piçlik yapıyorlar. insan insana niye böyle şeyler yapar diye sorguluyorsun ama sonra kendinin de böyle şeyler yaptığın aklına geliyor. işte budur gerçek hayatı anlatan dizi. ben uyuşturucuda,akıcı senaryoda değilim. ben mükemmel oyunculuktayım. zaten emmy ödülü de almış dayı bu perfonmansıyla. haketmiş.
Allah böyle avrat vermesin düşmanıma bile. Bu ne la. Git beneke ye yaslan adam ölüyor çulsuz diye, paranın kokusunu al boşanmaktan vazgeç adama meylin artsın tekrar. 3. Sezon bitmek üzere ve buraya kadar bu karıya söverek... layn! Sen ne utanmaz, ne pislik, ne nalet, ne pislik bi karıymışsın arkadaş. Yrügit layn! Şirret suratını siktiim. Her bölümü bunun öldüğünü görmeyi umarak açıyorum. Horrospu.
Requiem 4a dream dokunuşları da var mı var mı sanki. Var gibi var vaar.
