dosto'nun bence en güzel eseridir. bu konuda orhan pamuk'un "geçen yüzyılın en iyi kitabıdır" söylemi hiç de abartılı değildir. insanın okudukça okuyası gelen, heycandan bazen dünyayı unutturan anlar yaşatan esrarengiz bir tılsıma sahip olduğuna inandığım muhteşem klasiktir. başlığı gördüğümde bir an hüzünlendiğim ve tekrar okumak için 15 gün gerektiren kitaptır.
kitabın en karizmatik karakteri ivan karamazovun ağzından hristiyanlığın bir nevi sorgulanması şeklinde gerçekleşen (bkz: büyük engizisyoncu) bölümü dostoyevskinin kafasında neler döndüğünü anlatan oldukça sarsıcı ve karışık bölümüdür..kitap okunduktan sonra bu bölümün bir kez daha okunması bize rusların kafasındaki soru işaretlerine dairde önemli ipuçları verir..
kara ve mozov kardeşler. annesi rus babası türk bir ailenin ikiz oğlanlarıdır bunlar. kara adındaki oğlan babaya çekmiştir esmerdir biraz ondan babası adını kara koymuştur mozov da 2. oğlan bunada adını anası vermiş sarımı sarı bi oğlan buda...*
dostonun hukuk ve aşk içerikli mükemmel bir "baba katilliği" konulu romanıdır. iletişim yayınlarından çıkanının yazarı ergin altay olup, bursa da altıparmakta burç sinamasının karşısındaki kitapevi-kırtasiyenin sahibidir. kitabı alır almaz ergin hocaya imzalatmışımdır. zevkle okuduğum romanların en başında gelenlerindendir.
