-ben tanrıma karşı isyan etmiyorum, sadece ‘onun’ dünyasını kabul etmiyorum.
-ben, her şeyin başını ve sonunu yitirmiş, hatta sonunda kendi adını bile unutmuş bir yaşam hayaletiyim.
-tanrı yoksa onu uydurmak gerekir.
hem tuhaf ve şaşırtıcı olan tanrı’nın gerçekte var olması değil, böyle bir düşüncenin, yani tanrı’nın gerekli olduğu düşüncesinin insan gibi vahşi ve kötü yürekli bir yaratığın aklına gelebilmiş olmasıdır.
-insanların arasına girdiğim zaman herkesten daha alçakmışım ve herkes beni sadece soytarı olduğum için kabul ediyormuş hissine kapılıyorum.
