Bu seviyenin nirvanasını tasvir edecek olursam; hani birden sağanak bastırır da herkes bir yana kaçışır, kapış kapış şemsiye alıp açarlar, hızlı hızlı yürürler ya; heh işte tam o anda tüm bu kargaşanın ortasında yavaş yavaş yürüyen, donuna kadar ıslanmış ama bunu ne hisseden ne de umursayan bıkkın kişisi en güzel örnek. Boşvermiş. Zaten ıslanmışım ne diye şemsiye alayım ya da koşayım diye düşünür, gideceği yere kadar şikayetsiz ilerler. Zira şikayet etmek ve yakınma hali de bu seviyede kişinin terk ettiği davranışlardan. Su vermeyecek birinden nasıl su istemezsin, Bu ruh halindeki kişiler değişmeyeceğini bildiği şey için de ağzını açmaz. Bıkkınlığın ve umutsuzluğun dışavurumu. Ayrıcanaktan, durumlara, sektir et ya bir şey desem dünya mı değişecek sanki bakış açısıylan bakılması akabinde bu seviyeyi arşa çıkarmak mümkün.. berbat.
üstümde, evde işbilmez kocası yemek beklerken konken oynayan kamuran abla boşvermişliği var. saat olmuş 16:30, adam evde aç, sarı saçlı kamuran abla yakıyor davidoff sigarasını, "aman herif ölmez ya, yer bir şeyler" diyor. kamuran abla per tertip etmenin derdinde, yandan yandan kesiyor mualla ablayı, tüysüz tavuk gibi yolacak koymuş kafaya.
