hayatın sadece iş ev düzeninde gittiğinde, herhangi bir atraksiyon yaşanmadığında veya maddi olarak buna güç yetmeyince kesinlikle baş gösteren histir.
Türkiye gibi kurumsal ve ekonomik alandaki sorunlarını çözemeyen bir devlette yaşıyorsanız sık karşılacabileceğiniz bir durumdur. Kamu ve üniversite personeli alımlarında liyakatın olmadığı, eğitiminizin ve kendinizi geliştirmenizin net bir karşılığını alma ihtimalinizin düşük olduğu, ekonomik maliyetlerin arttığı, gelecek kaygısının ve insana saygının pek çok yerde bulunmadığı bir ülkede gayet normaldir.
böyle şeylere insanın güleceği zamanlar da geliyor. hatta bunu, boktan yaşamını unuttuğu dahi oluyor. çok mühim bir his değildir. öğrenilirse sancısı benimsenebilecek bir durum bile.