hayallerini kurduğumuz şeylerin gerçekleşmemesi bu düşünceye itiyor bizleri. filmlerdeki, kütaplardaki gibi bir aşk yaşayamayacağız mesela, mükemmel olduğuna inandığımız kadın/erkek bizi gelip bulmayacak. yatın uyuyun tabii böyle bir şey mümkünse...
bu his genelde akşamlara doğru gelir hafiften canınızı sıkar. çözüm aramaya çalışır bulamazsınız. sonrasında unutulur. sonra yeniden gelir bu böyle devam eder.
birçok nedeni vardır. insanın doğasından kaynaklanan birtakım durumlar (bir şeyler yapma başarma isteği, merak) , tatminsizlik, toplum.
Harbiden niye yaşıyoruz? Yıllardır kafamı kurcalıyor. bir mantıklı cevap bulabilmiş değilim. bulan söylesin.
hayatı dolu dolu yaşıyorsak boşuna yaşamıyoruzdur. en azından yaşıyoruzdur. faydalı olabiliyorsak boşuna yaşamıyoruzdur. yaşamak için illa yurt dışına gitmek gerekmez herhalde. boşuna yaşıyorsak da boşuna yaşıyoruzdur ne diyeyim.
