Selam sozluk. Sonbarın ortasında olmanın verdıgı ruzgarla yazıyorum. Gün yine bitti, aksam yorgunluguma nispeten sade bir kahve hazırladım kendime. Queen ise arka planda i want to break free dınlıyorum. Bosluga gelırsek birden fazla kuyu var. Okulun bıtmıs oldugu gercegı, arkadaslarımın calısıyor olması sureklılıgı ıle onca yıllık arkadaslıklarımızın kesılıp nacizade samımıyetsız ıs arkadasları ıle gezmelerı ıle alakadar snap baslıklarını goruyorum, alısamadım bu duruma. Sanki liseye veye üniversiteye ılk baslar ki gıbı aıleme her konuda danıstıgım, cevreyle degıl onlarla daha cok vakıt gecırdıgım gunlere dondugumu fark ettım. Demek kı elde olan arkadaslar veya iş degıl. iş fızıken, arkadaslar zıhnen, aılem ıse ruhen bırlıkte oldugum zaman dilimine ait. Bunu anlayabılmek ıcın mezunıyetımı, arkadaslarımın evlılık hayatlarının kapılarını acarak uzaklasmalarını ve koca bir yaz tatılının bıtmesı gerektıgını sandıgım gecen o zamanda fark ettım. Tesekkurler eylül. Benim sempatik ve melankolik favorim.
