bana hep geçen hatıralardan, zamandan, gidenlerin ardından hissedilen duygu gibi gelir boşlukta hissetmek. şarkıda da söylediği gibi " geçip giden zamanları, bir yerlerde bulsam".
Benim de 2-3 haftadır bulunduğum hal. Boşluktayım ve şeytan ciddi musallat olmuş durumda. Ya vesvese veriyor ya öfkelendiriyor ya da gaflete düşürüyor. Hayatımda en sinirli olduğum 2. Zamanı yaşıyorum bir süredir. Boşluktayım, kendimi kötü hissetsem de bunu kendi kendime tamir etmeye çalışmak yerine birilerinin beni doğruya yönlendirmesini bekliyorum. Bir şeyler öğrenmek, başı boş yaşamamak istiyorum. Spor yaparak psikolojik olarak rahatlamak istiyorum.
Allah kimseyi boşluğa düşecek kadar meşgalesiz bırakmasın.
insan duyguları, insan duyguları nedir ki? bir kaç saniye içinde bitiyor her şey, kendim için en büyük acı 12 saniye de diniyor, birileri sizin için saçma sapan şeyler yapıyor ve bu duygu oluyor. boşlukta olmayı tattınız mı hiç? ilaç kullanırken veya bir müzik dinlerken belki bir yazı okurken boşlukta olmak sadece bir saniyesi bile bir ömür niteliği taşıyor o duygunun anlamsızca etrafa bakıyorsunuz aklına gelen tek şey ölmek oluyor o sıra. bunun için günlerce aylarca ilaç kullanıyorsunuz bipolar durumlar geçiriyorsunuz hiç bir şeyin umrunuzda olmadığını düşünün aile tanrı fiziksel ruhsal herhangi bir şey umrunuzda olmuyor. sağlıklı yaşamak hatta insanın kanser olması bile. sonrası için tanrı kavramını oluşturuyor insan bunun belli bir statüsü yok hangi tanrı olursa olsun sadece yardım diliyor, eline geçecek tek şey daha fazla belirsizlik her seferinde bir adı olmayan bir şeye yaklaşım. adı olmayan şeyler.her şey bundan ibaret gördüğün varlıkların adını koyan sen misin yoksa senin için yaşamını kolaylaştıran insanlar mı.
sadece duygu ile bakıyorlar başka bir mantığı yok çünkü. mantıklılaştırmak gerekiyor her şeyi duyguları davranışları gözlemleri her şeyi.
şu an hissediyorum bunu. Mal mal yaşıyorum sanki.
Amaçsızım sanki ama biliyorum öyle değilim. Gittiğim bir yer yok, ölsem herşey bitecek, ağlasam hiçbişey geçmeyecek gibi.
Yarın sabah uyanınca tüm bu his yerini malca hayat koşuşturmasına bırakacak biliyorum. Sanki bugün hayatın felsefesini yapmaya çalışan ben olmayacağım yarın.
Çok boktan bi duygu yani bu.
