tamamen dürüst, yalansız ve açık yaklaştığınız bi insanın, size tamamen dürüst, yalansız ve açık yaklaştığını düşünürken size kaybetmemek adına söylememiş olduğu bir kaç ufak detayı beklemediğiniz bir anda, beklemediğiniz bir biçimde söyledikten sonra hiçbir şey dememiş gibi davranıp, siz o mevzuyu açana dek tek bir kelam etmeyip, konuşmasını beklemekten bunaldığınız bir anda direkt olarak sorduğunuz vakit verdiği cevap "söyleyemedim, söyleyemedim" olduğunda içinde bulunduğunuz hissiyat.
gariptir ki, bazı reflekslerinizi noksanlaştırıp sizi huzursuzluğa iter, ruhunuz.
birincisi manevi boşluk ; kendinizi herhangi bir yere ait hissedememe durumudur. nereye gitseniz ordan değilsinizdir. hep bi yabancılık çeker, nasıl davranmanız gerektiğini bilemezsiniz. artık hiç bir şeyden zevk alamazsınız.kendinizi oyalamak için denediğiniz yöntemler boştur. yakında bir depresyon görünür. aman dikkat!!
ikincisi maddi boşluk ; kendinizi havada asılı, kıpırdayınca yere çakılacakmışsınız gibi hissedersiniz. pek tabi bu da manevi boşluğun getirilerindendir. dışa vurulmuş halidir. elinizle etrafınız yoklayıp havada olmadığınızı görünce geçer.
yorgansız yattığınızda başınıza gelen durum. yani ne kadar sıcak olursa olsun hava, örtmenize gerek yok. kenarda bir yerde o yorgan olacak, arasıra sırtınıza ve bacağınıza değecek, orada olduğunu bileceksiniz.
şu an hissediyorum bunu. Mal mal yaşıyorum sanki.
Amaçsızım sanki ama biliyorum öyle değilim. Gittiğim bir yer yok, ölsem herşey bitecek, ağlasam hiçbişey geçmeyecek gibi.
Yarın sabah uyanınca tüm bu his yerini malca hayat koşuşturmasına bırakacak biliyorum. Sanki bugün hayatın felsefesini yapmaya çalışan ben olmayacağım yarın.
Çok boktan bi duygu yani bu.
ayaklarını yere sağlam bas ki; acıtsın kesikleri...
acı yaşadığını hissettirecek ve canın ne tatlı olduğunu.
derin bir nefes sonrası, aynı tas aynı hamam!
şu aralar benim de içinde bulunduğum duygu. ilişki biteli 1-2 hafta olmuştur ve sen kendimi kaptırmış beraber hayaller kurmuşşundur ama daha sonra kız sevmediğini söyler ve işte o an biter. bütün uğraşların, hayallerin, geleceğe dair planların toprağa gömülür ve boşlukta kalırsın ne yapacağını şaşırırsın.
Hiçbir şey tat vermemeye başlar.sürekli beraber gezdiğin 2-3 erkek arkadaşın vardır belki ama artık o ortam da yetmez. yalnız kalmak insanın kendiyle hesaplaşmasını ve olgunlaşmasını sağlar lakin bir değişiklik şarttır. çok şükür gerçekten bir derdim yok dersiniz ama yine de boşluktasınızdır. o arkadaş ortamına yeni insanları sokmak mıdır yeniliğin, değişikliğin bu durumun çaresi bilinmez.. ama tek bildiğim üniversitede 90-100 kişilik dersliklerde ders görüyorsanız eğer, bırakın samimi olmayı tanışmak bile zor oluyor. ortak arkadaş şart bunun içinde geniş çevre şart. Amma ve lakin çevrenin geniş olması için çok insanla tanışmak bana ters geliyor ..
12.12.12 edit'i : yanlış anlaşıldığımı düşündüğüm birkaç yeri çıkarmış bulunmaktayım ve artık bu düşünceden uzağım.
bazen yaşaya bileceğin şeylerin en doğrusudur. duygular inançlar mantık hiç birinden yoksun olduğun sadece bir şeye odaklandığın sonra mantığın çıkı vermesi, sosyal olarak yönlendirilebilir empati kuramaz bana göre hastalıktır en çok inanç konusunda olur. farkında olmaya başlarsın her şeyin yaşamın duyguların umrunda olmadığını anlarsın. saçma sapan bir şey olduğunu anlarsın her şeyin evrenin insanların bir bilgiye bile ihtiyaç duymaması gerektiğini anlarsın hiç var olmasaydın ne fark edecekti. dünya hiç var olmasaydı evren insanlar hiç var olmasaydı tanrı var olmasaydı ne değişecekti. bir şeyler olsa da olmasa da bir şey değişmeyecekti işte bu duygunun adı duygusuzluk oda boşlukta hissetmek. tek duygu var oda duygusuzluk oda boşlukta hissetmek olabilir mi?
insan duyguları, insan duyguları nedir ki? bir kaç saniye içinde bitiyor her şey, kendim için en büyük acı 12 saniye de diniyor, birileri sizin için saçma sapan şeyler yapıyor ve bu duygu oluyor. boşlukta olmayı tattınız mı hiç? ilaç kullanırken veya bir müzik dinlerken belki bir yazı okurken boşlukta olmak sadece bir saniyesi bile bir ömür niteliği taşıyor o duygunun anlamsızca etrafa bakıyorsunuz aklına gelen tek şey ölmek oluyor o sıra. bunun için günlerce aylarca ilaç kullanıyorsunuz bipolar durumlar geçiriyorsunuz hiç bir şeyin umrunuzda olmadığını düşünün aile tanrı fiziksel ruhsal herhangi bir şey umrunuzda olmuyor. sağlıklı yaşamak hatta insanın kanser olması bile. sonrası için tanrı kavramını oluşturuyor insan bunun belli bir statüsü yok hangi tanrı olursa olsun sadece yardım diliyor, eline geçecek tek şey daha fazla belirsizlik her seferinde bir adı olmayan bir şeye yaklaşım. adı olmayan şeyler.her şey bundan ibaret gördüğün varlıkların adını koyan sen misin yoksa senin için yaşamını kolaylaştıran insanlar mı.
sadece duygu ile bakıyorlar başka bir mantığı yok çünkü. mantıklılaştırmak gerekiyor her şeyi duyguları davranışları gözlemleri her şeyi.
