Özellikle erkek değil de tarafı diyorum. Çünkü bu durumda erkek ailesi sanki çocukları bir pusetin içinde cami avlusuna bırakılmış gibi bir hisse kapılarak paniğe kapılıyor. Erkek ise düzen bozulduğu için boşluğa düşüp ne yapacağını şaşırıyor.
Kadınlarda pek bir travma olduğunu düşünmüyorum ya da rastlamadım bilemiyorum.
Genelde biz er kişilerin düştüğü buhran olup üçüncü sayfa haberine sürtmanşet olan travma. Kadınlar boşanmayı üstünden yük kalmış gibi hissederken, erkekler aksine yük binmiş gibi hisseder. Kötü bir evlilik de olsa, alışkanlık, kurulu düzen ve gariptir, mutsuzluk, bir erkeğin kolay kolay feragat edeceği durumlar değildir. Boşanma taraflara göre "özgürlük" ve "çöküş" şeklinde cereyan eder. Ekseriyetle böyledir. Çöküş tarafı tatsız şeyler yapar, özgürlük törpülenir, belki de özgürlük katledilir. Öldürmek erkeklerin doğasında var, ölmek kadınların.
boşanmak zor iştir arkadaslar. evlenmeden once gözü dört acmak, evlendikten sonra birini kapatmak gerekiyor. evlilik nazli bir çiçek gibi, dikkatli bir bakim istiyor. çok özveri olmaz, hiç olmaz.
çok sularsan kökleri curutursun, sulamazsan kurutursun. dikkatli olmak gerek. mukemmel insan yok unutmamak gerek. sabir gerek, emek gerek.
Asıl travmayı çocuklar yaşıyor hemde en derinden hissederek.. yıllar geçse essek kadar adam olsar bile o acı ilk zamanki gibi taptaze kalıyor. Sokaklarda bayramlarda mutlu aile gördükçe o travma insanı enn derinden sarsıyor...
