biraz kişisel gelişim kitabı tarzı bir giriş oldu ama olsun. zira ben boktan yere bu dünyaya gönderilmediğimizi düşünüyorum. o yüzden yazarak bir kişiyi dahi olsa doğru yola teşvik etmeyi amaçlıyorum. doğru yoldan kasıt, araştırmaya, bilime, öğrenmeye yöneltmek istiyorum. genç yaşıma rağmen 35 yaşındaki sosyal bilgiler öğretmeni tarzı konuştuğuma da bakmayın. normalde gayet şakacı bir kişiliğim olsa da iş yazı yazmaya gelince savcı ciddiyeti biniyor üzerime. kutsal kasenin anahtarı bendeymiş hissine kapılıyorum. okumaya, araştırmaya 2 sene evvel başladım. hayatımda olumlu anlamda katbekat artışlar oldu. eski bene bakınca çok cahilsin keşke ölsen diye sitem ediyorum. yaşıtım insanlar araba markalarını ezberlerken ben ileriye dönük neler yaparım da kendimi geliştirebilirim diye bakıyorum. kültürlü bir entel insan olmak değil derdim. fakat hiç olmazsa ilerde ağzı boş laf yapan bir adam olmayayım diye uğraşıyorum. boş yere yaşamamak için yaşıyorum. ve bunu kanıtlamak için yazıyorum. blogda daha çok araştırdığım şeyleri yazıyorum. bir nevi kişisel arşiv niyetli. sözlüklerde ise günce konulara önceden ne düşünüyordum, şimdi ne düşünüyorum diye bakmak için yazıyorum. veyahut kendimi ne kadar geliştirebilmişim diye. şu barneysikkinson/uludagsozl... şeysinden taa fizandaki entrylerime bakıp kendim hakkında öz eleştiride bulunuyorum. velhasıl kelam diyeceğim şudur ki, eğer siz de öldüğünüzde arkanızdan ''öldüyse öldü, ne işe yarıyordu ki?'' dememeleri için yaşayın. bana hak veren olur, hak vermeyen olur, bilemem. tabi bu sadece yazmayla yapılacak diye koşul yok. şiir yazmak olur, resim çizmek olur... sanata dair her şey olur. geleceğe dair izler bırakıp, başka insanların fikirlerinde ufakta olsa değişime sebebiyet vermek kim bilir nasıl bir mutluluktur. o yüzden boş yere yaşayıp ölmemek için bugünü es geçmeyin derim ben.
