Ilker caliskan adli yeni bir sanatcinin yeni albümündeki en güzel sarkilarindan biri. sözlerinin cok anlamli olmasinin yani sira insana huzur verir ve dinlenesidir.
ne kadar oldu bilmiyorum
sen gideli kahvalti edemiyorum
cok uzun zamandir
böylesi yalnizligi yasamiyorum
en sevdigin koltuk bos
yasakladim herkese
sen gelince ayni bul diye
en sevdigin cicekler vazoda yine
gelirsen koklarsin diye...
ne kadar oldu bilmiyorum
dokunur diye müzik dinlemiyorum
hatta cezalandirdim kendimi
arkadaslarimi bile görmüyorum
en sevdigin koltuk bos
yasakladim herkese
sen gelince ayni bul diye
en sevdigin cicekler vazoda yine
gelirsen koklarsin diye...
Kitabın fantastik öğeler barındırmadığını biliyordum. Gene de Rowling'in zekasının işin içine karışıp, ortaya hayalgücünün birkaç iyi örneğinin çıkacağını düşünmüştüm. Tabii düşündüğüm gibi olmadı. Sıradan bir konu ve iyi bir anlatım vardı. Hiçbir sayfada heyecanlanmadım ve "Şimdi ne olacak?" sorusunu soramadım kendi kendime. Sürükleyicilikten eser yoktu doğrusu.
Tecrübeli bir yazardan, ustaca bir anlatım ama sönük bir konu...
j. k. rowling'in gerçekten vurucu bir sonu olan kitabı. belli bir kasabadaki insanların gündelik hayat tepkileri ve iç sesleri etrafına kurulmuş bir kitap ben başarılı buldum ve yaklaşık son 150 200 sayfasını ara vermeden okudum, değişik bir kitaptı.
Kitaba ilk adımınızı attığınız anda sizi bir sürü karakter karşılar. 600 sayfalık kitabın takribi 560 sayfası yavan olaylara dolu. insana "hadi ne zaman bitecek bu bölüm?" Dedirtiyor. Henüz almayanlara almalarını pek tavsiye etmediğim kitap.
