yeni üniversiteleri tanımak ve gezmek için çok güzel bir güne uyanmışsınızdır. arkadaşlarınızla birlikte boğaziçi üniversitesi'ne gitmeye karar verir ve de gidersiniz. bir şeyler yedikten sonra güneşin de etkisiyle susamış sıvı alma ihtiyacınız ortaya çıkmıştır. etrafta bu ihtiyacınızı karşılayacak bir büfe görmüş ve içecek bir şeyler almak için yanına gitmişsinizdir. işte tam o sırada, uzaktan bakılınca yaşını başını almış, karı kız işlerinden elini ayağını çekmiş yani dükkanı çoktan kapatmış diyebileceğiniz bir adam - büfeciyi - görür ve şu diyalogları yaşarsınız.
büfeci: bü
biz, ben: b
bü: nasıl çocuklar okulu beğendiniz mi?
b: (koro halinde) evet abi ama bize gelmez burası. kasmak lazım bayağı burayı tutturmak için.
bü: aslında çok güzel bir okul değildir burası, taştan binalara kanıpta gelmeyin.
b:(şaşırmış bir halde) yok abi bundan da iyisi şamda kayısı artık. daha ne olsun.
bü: (pis bir sırıtmayla) taş gibi binalara kanmayın ama taş gibi karılara kanabilirsiniz. gün boyunca iyi 31'lik malzeme çıkıyor.
adam daha 1 dakika önce gördüğü kişilere yani bize sevgilisiyle gezen kızları göstererek şu atlara baksanıza iyi binilir bunlara diyor. ardından da pis bir kahkaha patlatıyor. tabi biz dumur olduk ne desek ne yapsak bilemedik ve hem dayının yanından uzaklaşmak hem de götü kurtarmak için koşar adımlarla oradan uzaklaştık.
ben bir daha ne zaman boğaziçi üniversitesi'ne giderim bilmem ama eğer o üniversite de okuyan yazar arkadaşlar varsa onlara sesleniyorum götünüzü iyi kollayın son 20 yılın patlamasına hazırlanan bir bombayla aynı ortamda bulunuyorsunuz.
