genellikle üzüntü veren durumlarda ve acıklı sahneler gördüğümüzde, boğazımızda hissettiğimiz duygu yumağıdır. yutkunarak geçirmeye çalışırız bir çok kez ancak bir işe yaramaz. o an kendimizi ağlamaya hazır hissetmediğimizdendir belki de...
sanırım bu hissi ilk kez the green mile* adlı filmi izlerken yaşamıştım.
