atalarımdırlar. lakin benimkileri devlet rumeli'ne iskan etmemiştir. maraş civarından yozgat-kayseri sınırına iskan edilmiş atalarım. acaba balkanlar'a gitmeyip bütün o zulmü yaşamadıklarına sevinmeli miyim yoksa onu yaşayan aynı oymaktan olduğumuz atalarım sebebiyle o acıları bizzat yaşamış gibi hissetmeli miyim?
edit: ohaa herifler atalarımı eksilemiş.* vay anasına ulan neyin nefreti bu?
kuvvetle muhtemel, uzun hasan'ın ordusunda osmanlı'ya karşı da savaşan türkmen akrabalarımız.
kendileri hemen her türkmen topluluğu gibi heterodoks bir islam inancına sahipti.
yani bugün osmanlı torunuyum diye gezen bazı kafası kırık selefilerin sandığı gibi bizim atalarımız diriliş ertuğrul'daki gibi cihatçı, katı sünni bir akideye sahip değillerdi.
büyük bir Türkmen topluluğudur.doğu ve Güneydoğu'da kürdlerden önce bunlar yaşıyordu.
(1453-1600) yıllarında Anadolu'nun ve Balkanların çeşitli yerlerine dağılmışlardır.
