Kadın günlerinin vazgeçilmezi olan teyzelerdir. Örgü örüp, kısır yemeleri ve torumlarını azarlamalarıyla ünlüdürler. Bir de genelde pazara giderken yanlarına aldıkları, koltuk altlarıyla barışık, kahverengi tonlarında kıstırmalı çantaları vardır. En büyük aksesuarları babaanne külotlu çorabı olmakla beraber, türün en güzel örneği Adile Naşittir.
kimi zaman minibüse binerken dişiyle dudağını ısıran (zorlanma ifadesi olarak) kimi zaman pazardan elinde poşetlerle gelirken ''öldüm bittim'' diye sızlanan, dizinde kıvırdığı lastikli çorap koyu kahverengi olan, günlere giderken terliğini götüren, yaz vakti boncuk boncuk terleyen, her an yanındakinin azına dolma tıkacakmış gibi duran, 60 yaş üstü kilolu ve boyu bir hayli kısa olan teyzeler için kullanılan tanım.
Minibüs ve ya otobüste yanınıza oturmaları halinde ezilip,büzülmek zorunda kalacağınız,genelde sanki siz onu sıkıştırıyormuşsunuzcasına rahat davranan,yayılarak oturan teyzelerdir.
Otobüslerin belalılarıdır hiç yok yere söylenmeye baslayıp yer verseniz dahi söylenmeye devam eden ancak yinede eli öpülesi yanakları sıkılası insanlardır.
