Izmirli olmayan arkadasimin babasina boyoz yiyorum demesinden sonra o ne hayvan mi diye tepki almasini saglayan, izmirden baska yerde yenmemesi gereken bir tur boregimsi.
gece gece inanılmaz canımın çektiğidir. gidip alacağım fakat hava da soğuk, zor geliyor. bir an önce sabah olsa da 2 boyoz 1 yumurta yanına da sıcacık çay, midem bayram etse diyorum. resmen burnuma burnuma kokuyor ya!!!
ömrünün yarısını izmirde geçirmiş biri olarak bu besin için notum çok tazeyken 7/10 aynı günün akşamı 4/10 daha beklemişi için
2/10 dur. reklam olarak izmirin sunabileceği daha güzel şeyler var bundan vazgeçseler keşke.
adamların vişneli kaymaklı ekmek kadayıfı var künefesi var bunların yanında boyoz biraz komik oluyor.
(bkz: göte göt demek)
gece içe içe mide kazınır hemen gazi kadınların başında duran dayıdan sıcacık boyoz yenir üstüne tercihen veya öncesinde bol bol midyede unutulmamalı. bu olayı yapmadıktan sonra boyozu anlayamazsın.
bir feryat. adam bir muhabbete düşüyor etraftakiler yok boyoz böyle yok boyoz şöyle yok ben çocuğumun adını boyoz koycam yok ben 3 taksitle boyoz alcam. adam dayanamıyor en sonunda bağırıyor. boyoz ne lan! diye. hemen sırtını ovalayıp bi su getiriyorlar. muhabbete kaldıkları yerden devam ediyorlar.
hayatımda en güzel boyozu tepecikte yedim. ev arkadaşımın babanesini ziyaret ettiğimiz zaman bana her zaman bahsettiği fırını hatırlattım gittik bir poşet doldurduk. 25krş lan tanesi. buca gibi çakçiki bir yerde 75krşa satılıyor. her neyse sade bile yerken papillalarım zevke gelmişti. bir daha da o kadar güzel yemedim zaten.
