izmir'e son gidişimde galeyana gelip unutunca tadına varamadığım lezzet. Köşedeki pastanede satılmasına rağmen unutmak hüsranıma çare olur mu, olmaz ki. Ah, son pişmanlık neye yarar...
izmir'in sembolüdür bir bakıma. sıcak kumlardan serin sulara atlamak gibidir ilk ısırık.
sonra bir bakmışsın, 6-7 tanesini bir kaç saniyede yutmuşsun. niye oturup "boyoz" yazdım ki, mecburen sabah olur olmaz fırına koşacağım şimdi kesin.
izmir'in göz bebeği. içi boş az tahinli bol yağlı hamurdur(yağsızı mevcut olup çirkin olmaktadır). ikiye bölüp içine üçgen peynir koyup bastırın paha biçilemez lezzete hoş gelin sefa gelin.
izmirde yapılan bir tatlı, simit falan filan gibi hakaretlere uğrayan, nimet olduğu halde iğrenilen, kıskanılan, laf söylenen, üzerinden prim yapıp tüm izmire hakaret edilmesine sebep olan yiyecek..
sabah kahvaltısında, bilhassa bornovada gece bar çıkışlarında, hatta karnın acıktığı her saniyede afiyetle yenilebilen ama insanı kalori manyağı yapabilen, çok ama çok özlenen yiyecek..
izmirlinin sabah kahvaltılarındaki vazgeçilmezi. 1 gevrek 2 boyoz alırsın, yumurtanıda haşlarsın, çayın zaten demlenmiştir. hele ki sabah pasaporttaysan deniz kıyısında yaparsın bunu, sonra değmeyin keyfime. **
