küçük,sessiz,dingin,hiç bir evin anahtarının olmadığı,gelen herkesin tanrı misafiri olarak nitelendiği ve sanki Prens Charles gelmiş gibi ağırlandığı bir köyde yaşamış sümüklü,pis ve çelimsiz çocuklar olmadığı kesin.
annesi çalışan çocukların girdiği kategoridir bu. evde yemek ısıtırken yemeği yakan, annenin makyaj çantasını darma duman eden çocuklardır bunlar ayrıca.
sam yeli de denen eyambur rüzgarları döneminde(ağustosun ilk haftası)herkesin boynuna bi metal parçası geçirdiği,kiminde ise anahtar gördüğüm çoçuklardır.Sebebini hala çözebilmiş değilim.
