hepimizin zaman zaman hissettiğidir. bir şey eksiktir. bu aşk, sevilen bir iş, aile..bazen de hepsi vardır ama hayatınız tekdüzedir. her gün birbirinin tekrarıdır. bir boşlukta sallanır, tutunamazsınız. çok kötü bir histir.
böyle hissedince bir sırt çantası, yol ilaç gibidir.
Bu aralar anlamsız gelsede bu boşlukta boğuluyorum bu hisse kapılan yanlızca ben degilim eminim aşık olmak istiyorum bazen sonra yok ya diyorum bazen çıkıp sokaklarda dolaniyim diyorum ondanda vazgeçiyorum öylesine yaşıyorum bitmiyecek bir paradoks icerisindeyim . ( bu entry kenarda dursun iki üç sene sonra bakarım ) .
garip bir histir.iletişimde olduğunuz insanlar vardır ama hep bir yalnızlık hissedersiniz, ne yapacağınızı bilememe durumunu yaşarsınız.hayatı öylesine yaşama moduna girersiniz ki siz bundan hiç haz duymayan birisinizdir.fakat başka insanların sizin kadar samimi olmadığını görür kendi kabuğunuza çekilmek durumunda kalırsınız.
aşık olduğunuz kişi sizden uzaklaşmıştır. yakınım dediğiniz, canınız gibi olan arkadaşlarınız sizi yüzüstü bırakıp gitmiştir. hayatınız sizin elinizde olmadan değişirken ve bu değişim olumsuz yönde seyrederken, sizin hissettiğiniz budur. çırpınmalarınız boşunadır boşlukta. bir süre sonra alışırsınız bu hisse ama o zaman da bu, depresyon halini alır. fenadır, çok fena.
sınavlardı, projelerdi, derslerdi falan derken yaklaşık 9 ay boyunca devamlı belli bir tempoda okulla uğraşan birinin finalleri ve projeleri bittikten sonraki günlerinde yaşaması muhtemel olaydır.
terk edip giden, eski sevgili statüsüne zor da olsa kavuşturulup eksikliği sindirilmeye çalışılan sevgilinin ardından yaşanandır. depresyon öncesidir, hayatın boş gelmesidir. intihara en çok meyilli olunan zamandır sevgili terk ettiyse. sanıldığının aksine bu zamanda edilen intiharların sebebi "terk edilmek" değil, terkin akabinde boşlukta hissedip yapacak tek bir şeyi kalmamaktır. yani giden kişi intiharı tetiklemiş olur, intiharın sebebi "kız" olmaktan çıkar.
zaten bir yıldır depresyonda olan garip kişileri pek etkilemez, sıradandır.
karakterinin olgunlaşmadığını gösterir. insan 14ünde de 70inde de aynı duyguya kapılabilir. bu, sistemi kurarken ya da tamamlarken bir yerlerde açık verildiğini gösterir. ama duvar tuğla ilişkisi yoktur burada. sonradan durumu kurtarabilirsiniz. ancak ne kadar erken açığı farkederseniz o kadar kolay olur kapatmanız.
anı yaşayamamak, yarını görememek. aradığının ne olduğunu bilmeden, aramaya devam etmek. mutlu görünmeye çalışmaktan yorulmak. kendinden, herkesden, herşeyden sıkılmak. devam edecek gücünün kalmaması, dahası nedeninin de olmaması. *
sahip olduğun herşey bir anda gitmiş yapayalnız ve hiçbirşeysiz kalmış gibi hissetmektir. böyle durumlarda insanlar büyük hatalar yapabilir, dikkatli olmak gereklidir.
insanın bazı durumlar karşısında ne yapacağını bilememesi, karar mekanizmasının kaybolmasıdır. ne olduğunu, ne yapacağını bilememektir kısaca. fakat en kısa zamanda kurtulunması gereken durumdur.
