sonucunda "kime diyorum ben?" diyerek serzenişlerde bulunduran ne kadar yalnız olduğunu geçte olsa farketmeye sebep olan hadisedir.
ev boş odalar boş duvarlarda posterler falan insan gelip eve konuşmak isityor bir yerde sessizlik bıktırıyo en sonunda iç sesle tartışıyorsun olmuyo artık sakinlik içinde kendine öğütler veriyorsun falan da filan sonucunda kendini yadırgamıyosun bir de böyle boşluğa konuşuyorsuni işte hiç ayıp değil gocunacak bir yanıda yok..
eger yanınızdaki insanlar sizi bu duruma düşürüyorsa vay halinize...
