evliliğin ne kadar zor ve önemli bir olay olduğunu kanıtlayan çocuklardır. her konuda kararsız kalırlar. asosyal olmaları rahatıkla beklenebilir. sık sık yatakta sessizce göz yaşı dökerler. yüzleri gülse de içleri kan ağlar...
mutluluk ve huzur kavramını bilmeyen çocuklardır. ruhlarının özünde yatan sevgisizlik ve mutsuzlukla yaşları ilerledikçe sağlıksız ilişkiler kurup tıpkı aileleri gibi mutsuz evlilikler yapacaklardır.
boşanan ve mutlu ailelerin çocuklarından şanssız konumda olan çocuklardır. geleceklerinden tedirginlerdir. ve genelde psikolojileri bozulan çocuklardır. herşeye çocuklarım için dayanıyorum diyen annelerin babaların çocuklarıdır. ve ne yazık ki bu ailelerin, böyle bir katlanmak için mutsuz evliliği devam ettirme çabaları, çocukların geleceklerini karartmaktan başka birşeye yaramayacaktır.
