koca bir nesil işte bu cümle yüzünden salak oldu. asalak oldu. nereden duyduysak bu cümleyi. nereden aklımıza soktularsa artık. birisi bize bir şey sorduğunda hemen yapıştırıyorduk.
boş zamanlarında televizyon izleyen, msn'de hunharca vakit öldüren insanların yegane kurtarıcı cümlesidir.
Genellikle okulda tanışmalarda veya iş görüşmelerinin klasiğidir. Örneğin bir iş görüşmesinde boş zamanlarında ne yapıyorsunuz sorsuna tutupta arkadaslarımla geyik yapıyorum demekde uygun düşmez. Ama karşındakininde inanmadıgı cümle öbeği.
" hobidir " desemde içimdeki bir ses bana katılmamakta. Tamam o zaman seni dinleyelim ses çık dışarı:
i- içimdeki ses
b- ben
i-öncelikle selam olsun sözlük ahalisi. Bu angutu da yazarlığa aldınız ya birşey demiyorum. Beni hiç dinlemez, başına buyruk höbele höbele laklak yapar boyuna.
b-konuya geçsen diyorum. Bence bu bir hobidir demiştim.
i-ya bırak Allah aşkına. Hobiymiş. Bence bilgisayar başında oturmaktan , tv izlemekten, p.s. * oynamaktan , ne biliyim kakanı falan yapmaktan hiç bir farkı yok. Sadece alternatifsiz kaldığında sığınacak bir liman kitap okumak senin için; zaten müzik dinlemeye hiç değinmiyorum. sen hiç " hmm bugün saat ikiden sonra dersim bitiyo, günüm boş, bende akşam altıya kadar kitap okuyayım" diyen duydun mu? Müzik dinlemek alışkanlıktır; diş fırçalamak gibi. Mesela bulaşık yıkarken dinlersin ya. işte buna da hobi de de kafana gelsin taş.
b-ya oğlum bir dur bir sus ya. Ne taşı eksiler geliyo kaç kaç!.
CV yazarken hobilerim bölümünün fix değişmezidir ne kadar inandırıcılığı vardır o da ayrı bir konu.Türk insanının büyük bir bölümü boş zamanlarında kitap okuyup müzik dinlediklerini iddaa eder.
