Aslinda cok bos zamani olan hatta belki bombos bi hiclikte yasayan, sanki dunyayi kurtariyormus gibi etrafta kasım kasım kasılan ve bundaki tek amaci cool gozunkmek olan belki de altindaki tek neden onceki deger vermelerinden cektigi acidan agzi yanmis ve duvarlarini herkese ormus insandir. Mesaji gorur ozelkikle gec cevap verir. Aramayi gorur hemen donmez. Iyi dusunur soylemez. Konusmak ister ama"cok konustum zamaninda hic iyi seyler olmadi,kimse onemsemedi" bahanelerine siginir.ve herkes ayniymis gibi mutlu olabilecekken de mutlu olamzz bunlar. Gercek sevgiden, deger vermekten odleri kopar. Ve neler neler kaybederler. Karsindakiler de her zaman bunu goremeyebilir, gorse de savasci olanayabilir, savassa da o duvara carpa carpa yorulabilir, yorulmasabile bu tipler ondan korkar kacar kendini bir b.k sanirlar. Oysaki karsisindaki sadece ondaki bu yalnizligi o iyi kalbi gormustur ve kocaman bi kalbi vardir. Sadece, karsisindakinin insan olmaktan korkusuna uzulur de birakamaz onu. Kisi bazinda ele almamali, bircok var bunlardan ama bir oturup dusunmeli, belki de herkes yalniz oldugu icin herkes yalniz ve kimse guvenmedigi icin kimse guvenmiyor.
Evet bu bir itiraf niteligi tasiyan yazidir. Insanlarin hayatina girip "bi arkadasa bakip cikmaktan" yoruldugu icin.
