hiç unutmam o zaman 13 yaşındayım. o zamanlar tabii müzeyyen senar vardı, müzeyyen ablamızı çok severdik. arkadaşlarla toplanırdık radyodan açar dinlerdik parçalarını. o zaman genciz, aşığız falan çok iyi giderdi. işte o zamanlar diğer kesim de orhan baba denilen kişiyi dinlerdi. bizim tek ablamız, babamız vardı o da müzeyyen senardı. o zamanlar tabii x albümü çıkmıştı, çıktığını öğrenir öğrenmez arkadaşlara hava atmak için hemen almak istedim. para yoktu, gittim baba denilen o insandan istedim. bende yok falan dedi. gerçekten yoktur diye düşündüm. 2 gün sonra bizim amcaoğlu geldi, baktım babamdan maç bileti parası istedi. babam direk çıkarıp verdi. gidip sordum ben istedim, oğluna niye vermedin diye. '' benim param değil mi istediğimi yaparım, benim sayemde karnın doyuyor '' tarzı konuşmaya başladı. o günden sonra söz verdim kendime, ondan intikam almaya. yıllar geçti, aramız hiç bir baba-oğul çerçevesinde geçmedi.
bugün o intikamı aldım işte:
babamla aynı evde oturmuyoruz işte rahmetli annemden sonra tek başıma eve çıktım. sonra işte bugün aradı babam, toptancıya borcu varmış, para istedi. 4500 tl'imiş. getiriyorum diyip eve geldim, çıkardım 4500 tl'yi yüzüne çarptım al parayı dedim. bir görseniz suratı nasıl değişti. sonra çıkıp gittim, telefonu da kapattım. öyle yani. daha da tek kelime etmem onla.
